Via Conques naar het ziekenhuis in Decazeville
Door: Cor en Gerda
Blijf op de hoogte en volg Cor en Gerda
12 Juni 2012 | Frankrijk, Decazeville
Van het bergland van de Aubrac zijn we naar het dal van de Lot gelopen. Opnieuw heel mooi maar de GR 65 - die we steeds volgen - is hier heel zwaar. Klimmen en dalen via steile losse stenen paden en vooral het laatste stuk naar Espalion is een kraker geweest. Gerda heeft vanaf hier last van haar voet gekregen.
Na een gezellig diner met de pelgrims zijn we de volgende dag via de weg naar Estaing en na de koffie via de GR 65 doorgelopen naar Massip. Ook hier weer een mooie gite en heerlijk gegeten.
Dan gaat de route door naar Conques, beroemd om zijn kloosterkerk en pelgrims-etappe plaats. Onderweg weer de mooiste bloemen en vergezichten.
Conques ligt in een dal en de afdaling naar het plaatsje is weer heftig.
's Avonds naar de mis geweest en jawel, ik (Cor) mocht weer voorlezen voor alle Nederlanders (Gerda dus). Ook hier weer een heel gezellig diner met ca 80 medepelgrims.
De volgende dag regen en een voet die na de ongenadige klim van 270 maar 610 mtr hoogte het na de ingelaste rustpauze in een kapelletje, niet meer wilde meedoen.
Lopen ging niet meer, was strompelen en besloten dat dit niet de bedoeling kon zijn. Via aan aardige boer zijn we in het ziekenhuis in Decazeville terecht gekomen waar - na foto's en onderzoek is geconstateerd dat de buitenste enkelband dusdanig verrekt is dat verder lopen niet meer kan / mag.
Een enkelbrace en 14 dagen rust was het artsenbesluit en voor ons betekent dat: een veel te vroeg einde van deze Pelgrimstocht!
We hebben eerst onze kinderen geinformeerd dat we stopten en terug kwamen en spontaan boden ze beide aan om direct in de auto te stappen en ons op te halen. Daar hebben we dankbaar gebruik van gemaakt want lopen - zelfs een klein stukje - ging niet meer.
De volgende morgen stond Martin, samen met zijn schoonvader voor de deur van de gite (1000 km en 11 uur rijden) en zijn we samen naar huis gereden.
Onze hele Camino heeft dus 10 dagen en 240 km geduurd, we hebben prachtige landschappen en natuur gezien en ook weer veel lieve en gezellige pelgrims (de echte dan) ontmoet.
We gaan nu weer plannen maken voor een andere tocht in 2013. Eens een pelgrim......
Dank voor alle lieve reacties en geniet nog even mee van de foto's
Na een gezellig diner met de pelgrims zijn we de volgende dag via de weg naar Estaing en na de koffie via de GR 65 doorgelopen naar Massip. Ook hier weer een mooie gite en heerlijk gegeten.
Dan gaat de route door naar Conques, beroemd om zijn kloosterkerk en pelgrims-etappe plaats. Onderweg weer de mooiste bloemen en vergezichten.
Conques ligt in een dal en de afdaling naar het plaatsje is weer heftig.
's Avonds naar de mis geweest en jawel, ik (Cor) mocht weer voorlezen voor alle Nederlanders (Gerda dus). Ook hier weer een heel gezellig diner met ca 80 medepelgrims.
De volgende dag regen en een voet die na de ongenadige klim van 270 maar 610 mtr hoogte het na de ingelaste rustpauze in een kapelletje, niet meer wilde meedoen.
Lopen ging niet meer, was strompelen en besloten dat dit niet de bedoeling kon zijn. Via aan aardige boer zijn we in het ziekenhuis in Decazeville terecht gekomen waar - na foto's en onderzoek is geconstateerd dat de buitenste enkelband dusdanig verrekt is dat verder lopen niet meer kan / mag.
Een enkelbrace en 14 dagen rust was het artsenbesluit en voor ons betekent dat: een veel te vroeg einde van deze Pelgrimstocht!
We hebben eerst onze kinderen geinformeerd dat we stopten en terug kwamen en spontaan boden ze beide aan om direct in de auto te stappen en ons op te halen. Daar hebben we dankbaar gebruik van gemaakt want lopen - zelfs een klein stukje - ging niet meer.
De volgende morgen stond Martin, samen met zijn schoonvader voor de deur van de gite (1000 km en 11 uur rijden) en zijn we samen naar huis gereden.
Onze hele Camino heeft dus 10 dagen en 240 km geduurd, we hebben prachtige landschappen en natuur gezien en ook weer veel lieve en gezellige pelgrims (de echte dan) ontmoet.
We gaan nu weer plannen maken voor een andere tocht in 2013. Eens een pelgrim......
Dank voor alle lieve reacties en geniet nog even mee van de foto's
-
12 Juni 2012 - 17:29
Cisca En Wiel:
Gerda en Cor wat jammer, dankje wel voor het mooie verslag en de foto's.
Gerda neem de tijd en neem de rust. Je bent een kanjer dat je dit al gedaan hebt.
Dikke knuffel Cisca en Wiel de limburgers -
12 Juni 2012 - 17:42
Karin Steenbergen:
Wat jammer dat er ineens een einde is gekomen aan deze pelgrimage! Het begon zo veelbelovend, ondanks een geblesseerde schouder. Maar jullie hebben ook heel veel mooie (en minder mooie ervaringen) opgedaan, heel veel stof tot napraten en prachtige herinneringen aan een prachtig deel van de tocht. Volgend jaar verder en voor nu zorgen dat de enkel van Gerda goed herstelt.
Twee weken rusten en dan weer verder lopen was geen optie?
Veel liefs en groeten en tot over een maand weerziens op de sportschool of thuis! Chris en Karin.
-
12 Juni 2012 - 20:36
Ferrie En Bernadette:
Wat sneu nu voor jullie! Maar het toont ook weer jullie nuchterheid in dit soort zaken. Daarvoor verdienen jullie onze grote bewondering. Gerda beterschap! Maar goed dat Santiago niet in Oostenrijk ligt want anders waren jullie verdronken want zoveel regent het hier nu. Groeten en tot ziens, Ferrie & Bernadette -
13 Juni 2012 - 08:44
Jan En Corrie:
Wat ontzettend jammer dat je door een blessure gedwongen bent om eerder te stoppen. Maar petje afvoor jullie, kanp hoe jullie hier mee om gaan. We wensen Gerda een voorspoedig herstel en hopen dat jullie in 2013 de tocht weer op kunnen pakken ( maar mischien lukt het nog wel om dat eerer te doen)
We hebben genoten van jullie verslagen en de mooie foto's
Lieve groetjes,
Jan en Corrie Pijnenburg -
13 Juni 2012 - 10:54
Erica:
Lieve Gerda en Cor,
Wat een pech! Jullie tocht nu al ten einde. Maar zeker niet voor altijd. Veel beterschap en ik heb genoten van jullie reisverslag al is die veeeeeeel te kort geworden.
liefs Erica -
13 Juni 2012 - 14:24
Claudia En Erik:
Lieve Cor en Gerda,
Super jammer dat jullie je mooie wandeltocht voortijdig hebben moeten beëindigen!
Maar houd goede moed .... volgende keer gaat het zeker lukken.
Dank voor jullie mooie foto's en het reisverslag .... (je zou zo aan de wandel willen gaan....).
En .... voor nu goed uitrusten en heel veel beterschap!
Groetjes,
Claudia en Erik
-
13 Juni 2012 - 23:26
Tini Kuijpers :
Wat ontzettend jammer dat je door een blessure jullie tocht moesten beeindigen, en dat jullie maar 10 dagen van de mooie landschappen hebt mogen genieten, maar zo als altijd optimistisch en al weer denkt aan 2013 petje af voor jullie, Gerda een spoedig herstel, en geniet samen van de te korte maar mooie dagen onderweg zijn, ik heb genoten van jullie verslagen en mooie foto´s
Groetjes Tini- Kuijpers -
14 Juni 2012 - 19:54
Gerard (Leeuwarden):
Hallo Cor en Gerda,
wat jammer dat jullie de tocht hebben moeten afbreken! Maar jullie hadden kennelijk echt geen andere keuze. Gerda, ik hoop dat je voet snel mag herstellen en dat jullie de tocht eens weer kunnen vervolgen. Ik moest stoppen in Golinhac, waar ik werd opgehaald door mijn zus en zwager. Ik had er verschrikkelijk veel moeite mee en werd er heel emotioneel van. Ik ben vastbesloten volgend jaar de tocht voort te zetten en verheug me daar nu al op. Misschien kom ik jullie dan weer tegen op deze schitterende route. Het ga jullie goed! Gerard -
20 Juni 2012 - 19:56
Ria En John Geraeds:
Wat een tegenvaller. Maar het belangrijkste is dat je voet weer helemaal geneest.
Heel veel beterschap.
groeten Ria en john.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
